Korte uitleg, 'Een goed leven voor iedereen':
Wij zijn uniek. Er is maar één aarde. Wij leven samen op deze aarde. Hoe zorgen we ervoor dat iedereen een goed leven kan leiden?

De foto die astronaut William Anders in 1968 maakte van onze aardbol had toen een enorme impact. Het was de eerste keer dat we als mensheid de kwetsbaarheid en de uniekheid van ons aardse thuis konden zien met eigen ogen. Dat emotioneerde. Hevig. Het maakte ons in één klap bewust hoe bijzonder het is dat onze planeet alles heeft om leven mogelijk te maken. En dat onmiddellijk daarbuiten helemaal niets is. Tussen dat niets en ons zit slechts een flinterdun laagje dampkring.

Verplaats je in die astronaut. In wat hij zag. En kijk vanuit die blik naar ons. Hoe we ons laten leiden door allerlei onderscheid: landen, rassen, soorten, culturen, religies, ideologieën en economieën. Allemaal bedacht door mensen. Enorm belangrijk en bepalend voor de waan van de dag. Maar uiteindelijk allemaal totáál overbodig als we uitzoomen en de plek van de astronaut innemen.

‘1 wereld' is niet een ideaal. Het is een keihard feit. We delen met elkaar één planeet én thuis.

Met verdeeld handelen komen we never-nooit tot het realiseren van universele doelen, zoals de SDG’s. Dat lukt pas als we op de gedeelde zaken focussen. De focus hierop is daarom de norm, ook van de Betekeniseconomie.